Kandungan
Dokumentari telah berkembang untuk menyertai genre arus perdana lain seperti aksi dan komedi, seperti yang ditunjukkan oleh box office. Terdapat beberapa gaya yang boleh anda kenali sambil menonton dokumentari. Kebanyakan teknik ini boleh digunakan secara bersendirian atau digabungkan dengan orang lain untuk membawa mesej yang lebih pelbagai.
Narasi
Narasi suara-suara muncul dalam banyak dokumentari untuk membimbing orang ramai dan telah digunakan secara meluas dalam dokumentari sejak tahun 1930. Penderitaan sering ditunjukkan pada kamera yang memberi kesan kepada orang ramai untuk mendengar fikirannya. Cerita langsung ialah apabila narator filem bercakap dengan kamera dan penonton bukan hanya didengar melalui narasi. Sekiranya narator itu tidak muncul dalam filem, ia memberi nada yang lebih objektif dan kurang emosi kepada dokumentari.
Pawagam Langsung
Gaya langsung filem digunakan untuk memberikan lebih banyak kredibiliti dokumentari. Contohnya termasuk filem-filem seperti "The Blair Witch" dan rancangan TV seperti "Hunters Ghost". Gaya ini diperbaiki dan membuat dokumentari kelihatan lebih objektif. Pawagam langsung juga termasuk penggunaan rakaman arkib dan dramatisasi semula peristiwa masa lampau. Satu-satunya bunyi yang mengiringi pawagam langsung adalah bunyi bising atau muzik yang secara semulajadi mengiringi adegan itu, seperti bunyi lalu lintas atau nyanyian burung.
Teknik temu duga
Temubual menjadi tumpuan dan penggerak banyak dokumentari pada tahun 1960. Peralatan bunyi dibangunkan untuk menjadi lebih tepat dan mudah alih dan televisyen kewartawanan menghasilkan banyak berita berasaskan temuduga. Dokumentari menggunakan teknik wawancara langsung dan tidak langsung. Langsung ialah apabila orang ramai boleh mendengar atau melihat pewawancara bertanya soalan dan memberikan komen. Teknik wawancara tidak langsung terdiri daripada responden yang bercakap dengan bebas, tanpa menjawab soalan-soalan, yang memberikan tanggapan bahawa orang ramai sedang dirawat secara langsung.
Latihan filem
Latihan filem adalah campuran drama dokumentari dan drama faktual dan mencerminkan banyak ciri-ciri esei akademik. Gaya ini boleh menjadi bijak, kritis diri dan boleh menyeberangi sempadan naratif, termasuk autobiografi, sejarah dan seni. Dia meniru sifat-sifat sastera lain, dengan nada yang berbeza dan bercerita fleksibel. Tema esei sastera digunakan dalam filem bukan plot. Latihan filem menggunakan banyak rancangan sederhana dan pelbagai strategi penyuntingan untuk mencerminkan teknik filem langsung, naratif, dan wawancara.