Kandungan
Sisa radioaktif dihasilkan oleh pengeluaran tenaga nuklear, oleh industri, hospital dan institusi penyelidikan. Ia boleh menjadi pepejal, cair atau gas. Secara umumnya, sisa radioaktif disimpan untuk tempoh masa tertentu untuk mengurangkan risiko yang timbul daripada pelupusannya. Masa sisa perlu disimpan bergantung kepada jenis sisa radioaktif yang dihasilkan.
Pelupusan sisa radioaktif memerlukan beberapa langkah berjaga-jaga khusus (Thinkstock / Stockbyte / Getty Images)
Jenis sisa radioaktif
Jenis sisa radioaktif dibahagikan kepada tiga kategori berbeza. Sisa aktiviti tinggi (juga dikenali sebagai sisa separuh hayat yang tinggi) adalah sisa-sisa di mana suhu boleh meningkat kerana radioaktifnya, yang merupakan faktor penting apabila memutuskan bagaimana ia akan dilupuskan. Sisa ini adalah hasil sampingan bahan api nuklear. Sisa aktiviti sederhana mempunyai tahap radioaktiviti yang lebih rendah jika dibandingkan dengan aktiviti yang tinggi. Dalam kategori ini, komponen reaktor dan enapcemar tertinggal oleh rawatan effluen radioaktif dimasukkan. Sisa rendah menyebabkan risiko kurang daripada jenis sisa radioaktif lain, tetapi masih mengandungi unsur radioaktif yang menghalangnya dilupuskan bersama dengan sisa biasa.
Pelupusan sisa radioaktif
Sisa radioaktif harus dirawat sebelum dibuang; sisa buangan cair dirawat untuk ditukar menjadi pepejal untuk memudahkan penyimpanan dan pelupusan. Cecair aktiviti tinggi diproses menjadi blok dan disimpan dalam bekas keluli.Sisa sederhana aktiviti dicampur dengan simen dan disimpan dalam bekas keluli tahan karat, manakala sisa aktiviti rendah disimpan di dalam gendang dan dikebumikan di bawah tanah dengan konkrit.
Kesan kepada manusia
Pendedahan kepada sisa radioaktif boleh menjadi sangat berbahaya kepada manusia jika tahap radiasi sisa tinggi dan pendedahan berpanjangan. Tahap pendedahan yang tinggi boleh menyebabkan kanser, masalah buah pinggang, dan kecacatan lahir pada generasi akan datang. Pendedahan juga boleh menyebabkan mutasi genetik. Kesan sampingan ini tidak muncul sejurus selepas pendedahan; mereka boleh mengambil bulan, tahun atau bahkan dekad untuk nyata. Kesan segera radiasi boleh termasuk luka bakar, loya, kehilangan rambut dan fungsi organ menurun.
Kesan terhadap alam sekitar
Proses perlombongan uranium dan pengeluaran plutonium, kedua-dua elemen penting dalam pengeluaran tenaga nuklir, mencipta bahan radioaktif yang mencukupi untuk mencemari kawasan besar di mana mereka berlaku. Apabila sejumlah besar sisa radioaktif disimpan, mereka perlu disejukkan dengan air; air ini kembali ke laut, mencemarkan dan merosakkan kehidupan marin. Terdapat juga risiko yang dikebumikan bekas yang mengandungi sisa radioaktif akan bocor, merosakkan ekosistem dan orang di kawasan itu.